در حالی که رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی این روزها پر از نام‌های آشنایی چون غزه، حماس، اسرائیل، اکراین، عراق و داعش بوده است، یک نام به تازگی در بین این اسامی خود را به دنیا معرفی کرده است: «کوبانی».
کوبانی نام کُردی عین‌العرب شهری در استان حلب در کشور سوریه است.
شهری با جمعیت 52 هزار نفر
ساکنین این شهر را کُردها تشکیل می‌دهند.. کوبانی یکی از سه کانتون خودمختاری است که کُردهای سوریه در پی عقب‌نشینی نیروهای بشار اسد از کردستان سوریه بنا نهادند.

پس‌ازآنکه داعش یا شهر موصل در عراق و بخش‌های دیگری در شمال این کشور را به تصرف خود درآورد و فواجعی همچون قتلعام شنگال را به بار آورد با سلاح‌ها و تجهیزات نظامی بیشتر و کامل‌تری به رویارویی با ارتش عراق و سوریه و دیگر گروها در این دو کشور بپردازد
داعش مدتی است  است که تلاش می‌کند درشمال سوریه به‌پیش رود و به همین منظور قصد دارد منطقه «کوبانی» را تصرف کند. اندکی پیش کوبانی در محاصره نیروهای داعش قرار داشت
اما در این شهر زن و مرد و کودک برای دفاع دست به اسلحه برده‌اند و  توانسته‌اند علی‌رغم این‌که تنها به سلاح‌ها و تجهیزات سبک دسترسیدارند از پیشروی نیروهای داعش و سقوط کوبانی جلوگیری کنند
اما ریشه این درگیری‌ها کجاست؟ داعش در کوبانی چه می‌خواهد؟
در واقع دلیل مشخص این حملات، همپوشانی دو سیستم بود. از یک سو داعش به دنبال ایجاد خلافت اسلامی در بخش‌هایی از خاک سوریه بوده و از سوی دیگر، بخش‌هایی از مناطقی که در قلمرو «خلافت اسلامی» داعش باید می‌بودند، جزو قلمرو طبیعی کردستان سوریه هستند. به عبارتی داعش با نیروهایی می‌جنگند که ساکن شهر و منطقه خود هستند برخلاف نیروهای داعشی که اعضای آن عمدتاً از کشورهای دور و نزدیک منطقه به سوریه گسیل شده‌اند.
تا جایی  ملت کوبانی اعلام وضعیت فوق‌العاده کرده‌. مقامات سیاسی  کانتون کوبانی از همه شهروندان بالای ۱۸ سال درخواست کرده بود  برای جلوگیری از سقوط شهر، به مدافعین ملحق شوند
تا انجا که 325 روستای اطراف شهر در دست داعش داشت اما همگی بدست نیرو های مدافع خلق  ypg ypj  آزاد گشتند
این منطقه امروز نقشی ماننداستالینگارد در زمان جنگ جهانی دوم را بازی میکند،
ملتی که تنها مانده اند،
کوبانی را در تنهایی محکوم کردند
این ملت را اسرای ذهنی و یارانی تنها گذاشته اند که اسیرند اسیر کالبد حزبی و سازمانی که ذوب شده در کریزمای فردی و گروهی که در ترکیه و عراق مشغول بده بستان شرافت است به نام سیاست
کوبانی را مدعیون بی عملی تنها گذاشتند که مبارزه شان محدود به خود ارضایی سیاسی در ویترین برهنگی سیاسی است که هر از چند گاهی ظهور میکند اسرای تنیده در عرق ایلی و اقلیمی تنهایشان گذاشته اند اسرایی تنها گذاشته اند که رنگ پرچم ساختگینشان با خون قهرمانان به خون خفته همخوانی ندارد .کوبانی از همه طرف در محاصره بود
میتواند اسپانیای قبل از هجوم فاشیستهای جهانی باشد
هیچکس،چه کورد  چه فارس  و چه آمریکایی و حتی ترک حتی ترک  و.. که خود را انسان میداند نمیتواند این رو سیاهی را قبول کند برای یک لحظه هم که شده انسانیت را در برابر بربریت قرار بدیم انسانیتی که زنان و کودکان در آن سهم بزرگی داشتند
آمریکا،اروپا و ایران  تا قسمتی نگران است(!)
نیرو های مستقر در سازمان ملل کراوات های خوش رنگ کوفتی شان را زده اند و به این فکر میکنند که آیا این فاجعه انسانی ارزش یک بیانیه رسمی را دارد یا نه؟!
بسیاری از رسانه های بزرگ جهان هم هنوز به درجه ارزش خبری  این فاجعه انسانی  فکر میکنند
این جمله را به رهبران فاسد دنیا برسانید همین برایشان کافی است:رنگ سرخ شرابتان از خون کودکان کشته شده این منطقه است
ما صدای مردم شنگال و کوبانی هستیم
 
آرمین،نشریه کوردی دانشگاه ارومیه،زمستان93